کد مطلب:244026 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113
دعای امام جواد در شب اول ماه رمضان
[14] 14 - همچنین گفته است:
عبدالعظیم حسنی در شهر ری، روایت كرده كه گفت: امام جواد علیه السلام نماز مغرب را در شبی كه هلال ماه مبارك رمضان را مشاهده فرمود (اول ماه رمضان)، به جای آورد و چون از نماز فراغت یافت و نیت روزه كرد دستهای خود را بلند نموده، چنین فرمود: خدایا! ای كسی كه تدبیر، از آن اوست و او، بر هر كاری تواناست! ای كسی كه خیانت و دزدیده نگاه كردن چشمها و نهان داشت سینه ها و نهادها را، می داند و او، باریك و ریزبین و دانای خفایای امور و دقایق كارها و بسیار مطلع و آگاه است!
خدایا! ما را از كسانی قرار ده كه نیت می كنند و به نیت، عمل می نمایند و ما را از كسانی كه شقی و بدبخت شده و سپس سستی و تنبلی می كنند، مقرر مفرما و نیز از كسانی كه به غیر عمل متكی هستند، قرارمان مده.
خدایا! تن های ما را از بیماری ها، سلامت گردان و بر اعمالی كه به ما واجب فرموده ای، یاری مان كن تا اینكه این ماه تو، بر ما بگذرد در حالی كه ما واجبات تو را، در آن ادا كرده باشیم.
خدایا! ما را بر روزه داشتن آن، یاری فرما و توفیق برخاستن و به پا داشتن اعمال آن را (نماز و استغفار و دعا و قرآن و شب زنده داری و..) به ما عطا كن و ما را برای اقامه ی نماز در این ماه، نشاط و طراوت بخش و از قرائت قرآن كریم، محروممان مساز و پرداختن زكات (و صدقات) را در این ماه، بر ما آسان فرما.
[ صفحه 294]
خدایا! بیماری و خستگی و مرض و آفت و آسیب را، بر ما مسلط مگردان.
خدایا! افطار از روزی حلالت را، نصیب و روزی فرما.
خدایا! سهم ما را از روزی ات، برای ما سهل و ساده گردان و رزق مقدر خویش را، بر ما آسان كن و آن را حلال، پاكیزه و پیراسته ی از گناهان و پالوده ی از جرم و بار سنگین گناهان قرار ده.
خدایا! ما را جز خوراكی كه پاكیزه است و آلوده به پلیدی و حرام نیست، مخوران و رزق و روزی خود را برای ما، حلال و بر كنار از آلایش پلیدی و امراض گردان؛ ای كسی كه علم و دانشش به نهان، بسان آگاهی اوست از آشكار و عیان!؛ ای كسی كه به بندگانش بخشش می كند، از روی كرم و احسان!
ای كسی كه بر هر چیزی تواناست! و نسبت به هر چیزی آگاه و داناست ذكر و یاد خود را، به ما الهام فرما و ما را از دشواری خویش، دور دار و به آسانی خویش برسان و به هدایت به حق، رهنمونمان باش و به راستی و درستی در كردار و گفتار توفیقمان ده و از بلاها، بازمان دار و از گناهان و لغزشها، حفظمان كن.
ای كسی كه گناهان بزرگ و سنگین را، جز او نیامرزد و بدی و بدحالی را، جز وی بر طرف نسازد! ای مهربان ترین مهربانان و ای بخشنده ترین بخشندگان! (یا و ای بزرگوارترین بزرگواران!) بر محمد و خاندان پاكش، درود فرست و روزه های ما را، پذیرفته شده و به نیكی و تقوا پیوسته گردان و همچنین، تلاش و كوشش ما را، پذیرفته و مرضی درگاهت و قیام به عبادت و بندگی ما را، غیر آمیخته با گناهان و قرائت قرآن ما را بالا رفته (به سوی آسمان) و دعاهای ما را شنیده شده قرار ده و ما را به فرجام نیك، راهنمایی فرما و از سختی و دشواری، دورمان دار و آسانی را برایمان فراهم ساز و درجات ما را، بالا ببر و خوبیهای ما را، مضاعف گردان و نماز و روزه ی ما را، بپذیر و دعاهای ما را، مستجاب كن و خطاهای ما را، بیامرز و از بدیهای ما، درگذر و ما را از عمل كنندگان كامیاب و رستگار، قرار ده و نه از كسانی كه مورد خشم و غضب، قرار گرفته اند و نه از گمراهان تا اینكه ماه مبارك رمضان، بر ما بگذرد در حالی كه روزه و نماز ما را، در آن پذیرفته و اعمال ما را، پاك كرده و گناهان ما را آمرزیده و سهم ما را
[ صفحه 295]
از هر خیر و ثوابی، به مقدار زیاد عطاء كرده باشی كه تو، البته خدای اجابت كننده و پروردگار بسیار نزدیك هستی و تو، بر هر چیزی احاطه داری. [1] .
عبدالعظیم حسنی در شهر ری، روایت كرده كه گفت: امام جواد علیه السلام نماز مغرب را در شبی كه هلال ماه مبارك رمضان را مشاهده فرمود (اول ماه رمضان)، به جای آورد و چون از نماز فراغت یافت و نیت روزه كرد دستهای خود را بلند نموده، چنین فرمود: خدایا! ای كسی كه تدبیر، از آن اوست و او، بر هر كاری تواناست! ای كسی كه خیانت و دزدیده نگاه كردن چشمها و نهان داشت سینه ها و نهادها را، می داند و او، باریك و ریزبین و دانای خفایای امور و دقایق كارها و بسیار مطلع و آگاه است!
خدایا! ما را از كسانی قرار ده كه نیت می كنند و به نیت، عمل می نمایند و ما را از كسانی كه شقی و بدبخت شده و سپس سستی و تنبلی می كنند، مقرر مفرما و نیز از كسانی كه به غیر عمل متكی هستند، قرارمان مده.
خدایا! تن های ما را از بیماری ها، سلامت گردان و بر اعمالی كه به ما واجب فرموده ای، یاری مان كن تا اینكه این ماه تو، بر ما بگذرد در حالی كه ما واجبات تو را، در آن ادا كرده باشیم.
خدایا! ما را بر روزه داشتن آن، یاری فرما و توفیق برخاستن و به پا داشتن اعمال آن را (نماز و استغفار و دعا و قرآن و شب زنده داری و..) به ما عطا كن و ما را برای اقامه ی نماز در این ماه، نشاط و طراوت بخش و از قرائت قرآن كریم، محروممان مساز و پرداختن زكات (و صدقات) را در این ماه، بر ما آسان فرما.
[ صفحه 294]
خدایا! بیماری و خستگی و مرض و آفت و آسیب را، بر ما مسلط مگردان.
خدایا! افطار از روزی حلالت را، نصیب و روزی فرما.
خدایا! سهم ما را از روزی ات، برای ما سهل و ساده گردان و رزق مقدر خویش را، بر ما آسان كن و آن را حلال، پاكیزه و پیراسته ی از گناهان و پالوده ی از جرم و بار سنگین گناهان قرار ده.
خدایا! ما را جز خوراكی كه پاكیزه است و آلوده به پلیدی و حرام نیست، مخوران و رزق و روزی خود را برای ما، حلال و بر كنار از آلایش پلیدی و امراض گردان؛ ای كسی كه علم و دانشش به نهان، بسان آگاهی اوست از آشكار و عیان!؛ ای كسی كه به بندگانش بخشش می كند، از روی كرم و احسان!
ای كسی كه بر هر چیزی تواناست! و نسبت به هر چیزی آگاه و داناست ذكر و یاد خود را، به ما الهام فرما و ما را از دشواری خویش، دور دار و به آسانی خویش برسان و به هدایت به حق، رهنمونمان باش و به راستی و درستی در كردار و گفتار توفیقمان ده و از بلاها، بازمان دار و از گناهان و لغزشها، حفظمان كن.
ای كسی كه گناهان بزرگ و سنگین را، جز او نیامرزد و بدی و بدحالی را، جز وی بر طرف نسازد! ای مهربان ترین مهربانان و ای بخشنده ترین بخشندگان! (یا و ای بزرگوارترین بزرگواران!) بر محمد و خاندان پاكش، درود فرست و روزه های ما را، پذیرفته شده و به نیكی و تقوا پیوسته گردان و همچنین، تلاش و كوشش ما را، پذیرفته و مرضی درگاهت و قیام به عبادت و بندگی ما را، غیر آمیخته با گناهان و قرائت قرآن ما را بالا رفته (به سوی آسمان) و دعاهای ما را شنیده شده قرار ده و ما را به فرجام نیك، راهنمایی فرما و از سختی و دشواری، دورمان دار و آسانی را برایمان فراهم ساز و درجات ما را، بالا ببر و خوبیهای ما را، مضاعف گردان و نماز و روزه ی ما را، بپذیر و دعاهای ما را، مستجاب كن و خطاهای ما را، بیامرز و از بدیهای ما، درگذر و ما را از عمل كنندگان كامیاب و رستگار، قرار ده و نه از كسانی كه مورد خشم و غضب، قرار گرفته اند و نه از گمراهان تا اینكه ماه مبارك رمضان، بر ما بگذرد در حالی كه روزه و نماز ما را، در آن پذیرفته و اعمال ما را، پاك كرده و گناهان ما را آمرزیده و سهم ما را
[ صفحه 295]
از هر خیر و ثوابی، به مقدار زیاد عطاء كرده باشی كه تو، البته خدای اجابت كننده و پروردگار بسیار نزدیك هستی و تو، بر هر چیزی احاطه داری. [1] .
[1] اقبال الاعمال 1: 76.